ירושלים / מאיר חרץ

די שטאָט די פֿאַרברענטע

צוריק מיט יאָרהונדערטער,

די שטאָט די געשענדטע

און שווער פֿאַרווונדעטע,

די שטאָט די צעטיילטע

און ווידער פֿאַראייניקטע,

די אויסגעהיילטע

די שטאָט די היילקע,

איך שטיי אויף די שטיינער

די גרויע, פֿאַרטרויערטע,

איך קוק אויף די שטיינער

די פֿריילעך פֿאַרמויערטע,

איך קוק אויף בנינים

פֿון זון באַגילדעטע,

דאָס קול פֿון מנינים,

ביז וואָלקנס צעזילבערטע

קלינגט אָפּ מיט התלהבות

אין דבקות גערייניקטע,

מיט ייידישער אחדות

אין שטאָט פֿאַראייניקטער.