פֿאָנפֿתּא מיט זיינע געזעלן נייען פֿאַר המן אַ מונדיר  / מגילה לידער

 

איציק מאַנגער [1901-1969]

 

דער אַלטער מיינסטער פֿאָנפתא

שטייט מיטן קריידל אין האַנט :

מ'עט שניידן די אַרבל סקאָסנע,

אַז נישט וועט פֿעלן געוואַנט.

 

און צו די געזעלן זאָגט ער :

,,נו חבֿרה, טוטס ענק אַ ריר!

אויף מאָרגן מוז פֿאַרטיק ווערן

המנס נייַער מונדיר."

 

בלישטשען די נאָדלען און זינגען

-        ס'איז צוויי אַ זייגער ביי נאַכט –

פֿאַרטראַכט זיך דער אַלטער מיינסטער

און אָט פֿון וואָס ער טראַכט :

 

די מלכה אסתּר, זאָל לעבן,

מאַכט מאָרגן אַ מאַסקנבאַל

און המן איז אויך פֿאַרבעטן

-        צי קען נישט טראַסקען די גאַל ?

 

דער דאָזיקער רשע, המן,

וואָס שיט מיט גזרות און שיט –

ס'מוז דאָך אַפֿילו אַרן

אַ משומד, נישט נאָר אַ ייד.

 

צעזינגט זיך לאָזער דער לאַנגער :

,,אַזוי איז די מעשה געווען –

אַ שניידעריונג האָט אין שפּיגל

די מלכה אסתר דערזען.

 

האָט ער געזאָגט צו דער מלכה :

-        קום לאָמיר אַנטלויפֿן קיין ווין

און לאָמיר פֿאַרזעצן דעם דלות

און קויפן אַ זינגער-מאַשין."

 

זיפֿצט דער מיינסטער : ,,די חברה

האָבן אַ לידל פֿאַרפֿאַסט

אויף דעם אָרעמען פּאַסטריגתא,

ווי פֿאַר שניידעריונגען פּאַסט."

 

פֿליען און בלישטשען די נאָדלען

-        ס'איז שוין אַ זייגער פֿיר –

און מאָרגן מוז פֿאַרטיק ווערן

המנס נייַער מונדיר.

 

אין דרויסן דאָס לערן-יינגל

צעפֿאָכעט דאָס פּרעסל אין הויף,

פֿליען די פֿונקען און גליען

און בריען די נאַכט אין איר לויף.

 

 חזרה